افتاب است وبیابان چه فراخ! نیست درآن نه گیاه و نه درخت ! غیراوای غرابان ,دیگر _ _ _ _ بسته هربانگی ازاین وادی رخت ! درپس پرده ای ازگردوغبار ! نقطه ای لرزدازدورسیاه : چشم اگرپیش رودمیبیند آدمی هست که می پوید راه . §§ m §§
نظرات شما عزیزان:
تاریخ: دو شنبه 30 / 6 / 1392برچسب:کتیج,کتیج تارنگارحامدرئیسی شعرعاشقانه,
ارسال توسط حامدرئیسی
آخرین مطالب
